پشت ترافیک آرزوها، با هدف انتخاب تنها یک مسیر از چهارراه زندگی، قطره های آخر

  کاسه ترک خورده ی صبرت هم داره می چکه رو زمین. این همه آرزو و چراغ قرمز حتی می تونه

 وادارت کنه که از توسل به ره توشت خودت رو رها کنی و از گذر خاکی پیاده روی امیدت به سوی

هدفت گام برداری.

           اینجاست که یه آرزو ازین خیل دوباره می درخشه و تو یادت میوفته که همیشه اکسیر یه

همسفر رو در زندگی کم داشتی.

 

 

نظرات 6 + ارسال نظر
آرمین شنبه 23 دی‌ماه سال 1385 ساعت 12:34 ق.ظ http://rmin.blogsky.com

کاش پشت پرده ای در کار نبود. هیچوقت...

آرش شنبه 23 دی‌ماه سال 1385 ساعت 03:51 ق.ظ http://arash-xyz.blogsky

کاسه ی صبرت لبریز نشه !!
چون توی این به نظر تو « چهار راه » و به نظر من « بزرگراه » هر از چند گاهی یه تابلو میبینی
که روش نوشته : « 187 روز به افتتاح تقاطع ... با ... » !!
به امید اینکه ترافیک آرزو ها کمتر بشه ...
راستی سرعت مجاز چنده ؟!

پیام شنبه 23 دی‌ماه سال 1385 ساعت 02:51 ب.ظ http://payamra.com

یک هسمفر هم دل ...

باران یکشنبه 24 دی‌ماه سال 1385 ساعت 01:16 ق.ظ http://www.asheghebarani.blogfa.com/

در کلبه ی ما رونق اگر نیست صفا هست

همون دوشنبه 25 دی‌ماه سال 1385 ساعت 12:34 ب.ظ

نفهمیدم٬ چرا اون موقع یادت میفته؟

همون دوشنبه 25 دی‌ماه سال 1385 ساعت 12:43 ب.ظ

اما این یه روی سکه است... یه نگاه به (به ظاهر ) همسفرهای اطرافیان‌تون بندازین... چرا فکر می‌کنین شما با بقیه فرق دارین و زندگی شما مثل اونا نمیشه...؟!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد